‘Ik moet me steeds opnieuw voorstellen aan de bewoners’

Een spelletjesmiddag organiseren voor dementerende ouderen is zo makkelijk nog niet. Het bij elkaar brengen van een groepje mensen van het Bartholomeus Gasthuis is vaak nog de grootste uitdaging. Soms vergeten bewoners al op de gang waarom ze worden opgehaald. Maar als het Justus Dingemanse (31 jaar), een van de vrijwilligers die zich hier mee bezighoudt, lukt om ze allemaal aan tafel te krijgen, is zijn missie eigenlijk al geslaagd.

 

Sociaal contact

 

Een keer in de maand, op donderdagmiddag, staat er in het Bartholomeus Gasthuis een spelletjesmiddag gepland. Zo’n tien tot vijftien bewoners van het karakteristieke pand aan de Lange Smeestraat geven zich op om samen te komen in de serre. Niet alleen voor spelletjes spelen, maar ook voor sociaal contact. De bewoners die mee willen doen, verblijven allen op een gesloten afdeling en kunnen niet meer voor zichzelf zorgen. Justus: ‘Soms zijn bewoners een beetje in de war en vragen ze waarom ze met me mee moeten lopen. Een wil dan nog de was doen bijvoorbeeld. Die hoeven ze natuurlijk niet zelf te doen. Het is dan zaak om ze af te leiden en te sturen. Vooral niet tegenspreken. Dat heb ik wel geleerd intussen.’

 

Een band opbouwen met de bewoners is lastig, aldus Justus. ‘De meeste bewoners herkennen mij niet als ik ze weer zie na een maand. Iedere keer opnieuw voorstellen, ik ben er inmiddels aan gewend. Ondertussen lukt het me wel om snel indruk te maken op bewoners, met de kennis die ik van hen heb verzameld. Dat geeft wat meer diepgang aan de relatie met sommige van hen.’

 

Gezelligheid

 

Als iedereen eenmaal zit worden er spelletjes gespeeld op laagdrempelig niveau. Vaak gaat het om Pim Pam Pet-achtige vraagspelletjes. ‘Sommige bewoners zijn erg fanatiek,’ lacht Justus. ‘Er is een leuk, mondig Utrechts vrouwtje dat zich niet kan inhouden. Roept altijd al de antwoorden voor haar beurt. Dat is wel geestig. We zingen ook liedjes tussendoor, drinken koffie met elkaar en bieden een luisterend oor. Ik doe dit samen met drie andere vrijwilligers. Het is vooral de bedoeling dat het gezellig is, die middag.’

 

Een verschil maken

 

In het dagelijks leven is Justus presentator en verslaggever bij de site Voetbalzone. Entertainment is hem niet vreemd, want naast zijn werk presenteert hij ook vaak quizzen en andere evenementen. Spelletjes spelen vindt hij leuk en op de site van de Vrijwilligerscentrale viel hem daarom deze activiteit op met spelletjes en ouderen. ‘Ik wilde al langere tijd iets doen, een zinvolle bijdrage leveren aan de maatschappij. Soms denk ik aan het einde van een gemiddelde werkdag: wat heb ik nu daadwerkelijk bijgedragen? Ik wilde ook iets doen met ouderen. Deze mensen hebben het land opgebouwd waarin wij nu leven.

 

Om eerlijk te zijn had ik een ander beeld voor ogen, toen ik me hiervoor aanmeldde. Een echte spelletjesmiddag is het namelijk niet. We spelen maximaal een uurtje wat vraagspelletjes. Het gaat vooral om het samenzijn. De middag staat totaal in het kader van onthaasting; het werkt therapeutisch voor me. Mijn telefoon ligt de hele middag in een kluisje, iets wat op mijn werk nooit voorkomt. Je moet je aanpassen aan de mensen en dus geduldig zijn. Voor mij erg leerzaam. Ik kom helemaal los van mijn eigen bestaan en stel me dienstbaar op. Dat je een verschil kunt maken, voelt heel erg goed.’

 

Interview: Anne Wagemaker
Foto’s: VC Utrecht/Lucy Nieuwdorp

 

Slide Anything shortcode error: A valid ID has not been provided