‘St. Al Amal zet zich in voor iedereen die het niet op eigen kracht in de samenleving redt’

Mevrouw Boulaghbage vertelt met een lach op haar gezicht over Stichting Al Amal, die is vernoemd naar haar dochter Amal. Het betekent ‘De Hoop’, en dat is wat Boulaghbage wil geven aan mensen die de hoop niet meer kunnen vinden.

 

Boulaghbage: ‘Het doen van vrijwilligerswerk is thuis al aan mij meegegeven: negentien jaar geleden ben ik begonnen met vrijwilligerswerk. Binnen Al Amal ben ik bestuurslid en zit ik bij het managementteam, verder doe ik alles wat nodig is. Ik doe alles vrijwillig. Hiernaast werk ik als sociaal makelaar.’

 

Al Amal zet zich in voor iedereen die het niet op eigen kracht redt in de samenleving. Op dit moment is Boulaghbage vooral druk bezig met het nieuwe project ‘1000 dagen’. Een project waar aanstaande moeders ondersteund worden bij alle aspecten voor, tijdens en na de bevalling. Boulaghbage: ‘Ik ben jaren geleden begonnen met de begeleiding van kinderen van een jaar of vier. Dat waren alleen jongens, die ik op pedagogische wijze normen en waarden aanleerde. Dit ging heel goed, maar ik merkte dat het al eerder moest dan op die leeftijd. Ik wilde beginnen bij de moeders, op het moment dat zij zwanger zijn. Hier is 1000 dagen uit voortgekomen.’

 

Boulaghbage heeft zelf meegemaakt hoe het is om alleen in Nederland te komen: ‘Ik heb het zelf moeten ontdekken. Mijn schoonouders konden mij ook niet goed helpen. Ik kan me hierdoor heel goed verplaatsen in de toekomstige moeders met een migratieachtergrond. Het is heel lastig, want je voelt je niet snel betrokken. Het is moeilijk voor laaggeletterden, maar ook traumatische ervaringen en andere problematieken spelen een rol.’

 

De tip die Boulaghbage mee wil geven aan mensen die nog zoekende zijn in het vrijwilligerswerk: ‘Je moet ergens beginnen. Als je ambities hebt, kun je vrijwilligerswerk doen. Je probeert het en als het bevalt dan leer je meer en andere dingen. Sommigen dingen zal je niet leuk vinden en andere dingen wel; zo zal je groeien als persoon.’

 

Interview en foto’s door: VC Utrecht/ Leonie Bello