De Bibliotheek Utrecht is een van de grootste openbare Bibliotheken van Nederland, met een Centrale Bibliotheek en twaalf wijkvestigingen. Vestiging Vleuterweide was op zoek naar vrijwilligers, met name voor voorleesactiviteiten. Lenore Smakman (10jaar) is dol op lezen en voelde zich geroepen om zich aan te melden. Zo gezegd, zo gedaan, zul je denken. Maar dat ging niet vanzelf…
Jeugdvrijwilliger worden?
Naar aanleiding van de flyer ‘Gezocht: vrijwilligers’ werd Lenore enthousiast. Dat wilde ze wel: lezen is haar hobby en anderen helpen doet ze graag. Vader nam contact op met de bieb, maar die was terughoudend, vanwege de vrijwilligersverzekering en Lenore’s leeftijd. Adviseur Moyra Haaxma van Vrijwilligerscentrale Utrecht kon Lenore’s vader echter de juiste informatie meegeven om de Bibliotheek te overtuigen.
Domstadpolis
Iedere Utrechtse vrijwilliger kan namelijk terugvallen op de Domstadpolis, een vrijwilligersverzekering die niet leeftijdgebonden is. Moyra: ‘Wij willen het mogelijk maken dat iedereen vrijwilligerswerk kan doen en je niet vanwege je leeftijd uitgesloten wordt. Dit mooie voorbeeld stimuleert ook anderen.’
Door Moyra’s argumenten mag Lenore zich nu officieel vrijwilliger van de bieb noemen. Let wel: één van Lenore’s ouders is tijdens het voorlezen altijd op de achtergrond aanwezig. Bij vrijwilligers onder de 18 jaar zijn het toezicht en de begeleiding namelijk anders geregeld dan bij volwassenen, aangezien de ouders verantwoordelijk zijn voor hun kinderen.
Kind aan huis
Inmiddels is Lenore al een paar weken actief als voorleesvrijwilliger. Lenore: ‘Ik ben blij dat het is gelukt en dat ik voorleesvrijwilliger ben. Ik krijg veel complimentjes van ouders en kinderen. Dat vind ik leuk. Later wil ik juf worden. Hiermee oefen ik alvast een beetje. Het voorlezen is heel leuk om te doen en hierdoor ontdek ik zelf ook weer nieuwe boeken.’
Lenore was al bekend met de Bibliotheek. Haar moeder vertelt: ‘We wonen vlakbij en komen hier vaak; elke week lenen we wel tien boeken. Lenore heeft iets met boeken, al van kleins af aan. Ze leest graag en het is mooi om te zien hoe ze voorleest aan anderen.’
Lenore zit via de telefoon van haar vader in de WhatsAppgroep met haar volwassen collega-vrijwilligers. Hierin stemmen ze af en zorgen voor ruilingen wanneer iemand niet kan. Ze is volwaardig teamlid en wordt overal bij betrokken.
De olifant
Om de week op woensdagmiddag van half 3 tot 3 uur leest Lenore voor aan kinderen en hun ouders, soms zelfs aan baby’s. Ze creëert zelf een gezellig hoekje: een kring van gekleurde stoeltjes. Ze zoekt ook een paar mooie, grappige of spannende boeken uit. Bovendien legt ze een grote knuffelolifant naast zich neer, zodat kinderen en ouders kunnen zien dat er een activiteit gaande is. Aan het eind van het voorlezen, blaast de olifant met zijn lange snuit het verhaaltje uit.
Lenore: ‘Ik las een keer voor aan kleine kinderen en maakte met mijn stem geluiden zoals: de tijger doet “Grrrr!” en toen gingen kindjes de geluiden nadoen. Dat was lachen! Ik vind het leuk om te zien dat kindjes dit zo snel oppikken. Met mijn stem maak ik de verhaaltjes spannend om naar te luisteren en na elke bladzijde laat ik de plaatjes zien.’
Tot slot
Na de voorleesactiviteit ruimt Lenore de boeken en stoeltjes weer netjes op en haast zich naar haar vioolles. Daarnaast zit ze op tennis en is ze dol op tekenen. Lenore zit in groep 7. Op haar school wordt veel aandacht besteed aan lezen. Zo is er binnenkort een voorleeswedstrijd, waar Lenore natuurlijk graag aan mee wil doen.
Lenore leest zelf het liefst grappige boeken en houdt absoluut niet van horrorverhalen. Harry Potter is een van haar favorieten en ze heeft nóg een paar boekentips voor ons: ‘Alea Aquarius’, ‘Het internaat.com’ en ‘De dansschool’.
Interview: Yvette Serton
Foto’s: VC Utrecht/ Anne van Dijk