Lia Veltmeijer (72 jaar), geboren in Hilversum, woont met veel plezier in Utrecht, waar ze is blijven hangen na haar studietijd. Ze heeft maar liefst 38 jaar bij de schoolbegeleidingsdiensten van de stad en regio Utrecht gewerkt en een halfjaar na haar pensioen dacht ze: ‘nu is het genoeg geweest met luieren’. Ze is zeker niet iemand die stilzit: met haar diverse vrijwilligerswerk is haar week goed gevuld.
Begeleider
Lia: ‘Ik ben al bijna tien jaar actief als vrijwilliger bij de Vrijwilligerscentrale. Hier ontvang ik bezoekers die op zoek zijn naar vrijwilligerswerk. In een destijds georganiseerde koffiemeeting hield een vrijwilliger een verhaal over haar werk. Zij heeft mij geïnspireerd om zelf aan de slag te gaan bij de Vrijwilligerscentrale. Bij de centrale zit ik dicht bij de bron om mensen te helpen aan geschikt vrijwilligerswerk. Door mijn ervaring als vrijwilliger bij diverse organisaties kan ik gemakkelijk adviseren en verbinden. Ik ben namelijk ook publieksbegeleider bij het nijntje museum en rondleider bij het Spoorwegmuseum. Ik help mensen op het goede spoor.
Het vrijwilligerswerk is een eye-opener voor me. Vroeger had ik er altijd een mutsig idee bij, maar het brengt me zo veel moois. Ik geniet van de blije mensen in de musea en van de rondleidingen. Door het gemis van het werken met kinderen, wat ik mijn hele werkzame leven heb gedaan, vind ik het heel fijn om actief te zijn in het nijntje museum en geniet ik van het enthousiasme van de kinderen, ouders en grootouders. Een leuke bijkomstigheid is dat ik daar oud-collega’s ben tegengekomen en ook een hoop mensen heb gemotiveerd om er aan de slag te gaan als vrijwilliger.
Door mijn theaterfamilie en toneelverleden geef ik in het Spoorwegmuseum op mijn eigen wijze rondleidingen. Zo voelt het een beetje als mijn eigen podium en publiek. Zo kan ik verschillende kanten van mezelf kwijt.
Plezier
Ik vind het fijn om weer mee te doen in de maatschappij, onder de mensen zijn, samen te werken met collega’s en sociaal bezig te zijn. Voor mij is het prettig om niet altijd onder tijdsdruk te hoeven werken. Ik hoef geen targets te halen. Ik concentreer me op mijn werk en dat wil ik goed doen. Arbeidsmoraal is niet verplicht, maar als ik er ben, neem ik mijn taken serieus. Voor mij is plezier echter het belangrijkste!
Ik voel me als vrijwilliger erg thuis en gewaardeerd. Vooral met mijn vaste maatje op maandag zit ik zeer op mijn plek bij de Vrijwilligerscentrale. Er hangt een prettige sfeer. Dat geldt trouwens voor al de organisaties waar ik al langere tijd actief ben.’
Interview: Yvette Serton
Foto’s: VC Utrecht/ Iris Zoric
