Ineke Buijs is al meer dan een jaar actief bij Odensehuis Andante, een inloophuis voor mensen met geheugenverlies, beginnende dementie en naasten. Ineke: ‘Het voelt enorm als thuis’.
Cursus
Ineke: ‘Omdat ik al een tijd geen baan heb, ben ik begonnen met vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis. Dat beviel me niet zo goed, waardoor ik het vrijwilligerswerk een tijdje heb verlaten. Toen mijn moeder in een delier raakte, wilde ik weten hoe ik daarmee moest omgaan. U-Centraal organiseerde een cursus “Omgaan met dementie”, en die werd gegeven in het Odensehuis. Ik vroeg me af wat er eigenlijk gebeurde in het pand en toen zag ik in een folder dat ze zochten naar vrijwilligers.’ Tijdens het gesprek met de coördinator was er meteen een klik: Ineke kon vrijwel direct beginnen.
Hersenprocessen
Ineke: ‘Officieel ben ik begonnen met maar een paar uur in de week, maar onderhand ben ik wel bijna elke dag druk met de werkzaamheden hier. Zo maak ik het krantje van Odensehuis. Creatief bezig zijn vind ik erg leuk.’ Maar het werk kan ook zwaar zijn: ‘In principe zijn we er voor mensen met beginnende dementie, maar zolang we het aankunnen sturen we mensen niet weg. Lastig is bijvoorbeeld als iemand van negentig jaar vraagt wanneer zijn vader hem komt ophalen. Daar moet je mee om kunnen gaan.’
Ineke is altijd geïnteresseerd geweest in hersenprocessen: ‘Ik heb vijf jaar gewerkt in een revalidatiecentrum. Daar heb ik onder andere de communicatie gedaan voor de afdeling neurologie en dat vond ik heel interessant. Wat er in het brein gebeurt, hoe dat gaat. Hoe het bijvoorbeeld komt dat je alles zo vanzelfsprekend vindt wat je doet en wat je kunt. Maar toen mijn moeder het delier kreeg, kwam het wel heel dichtbij.’
Ineke leert veel als vrijwilliger: ‘Alles wat ik leer bij mijn moeder op de afdeling kan ik hier inzetten, én andersom! Dat is fijn voor beide kanten.’
Plezier in het werk
Ineke: ‘Als het had gekund, was ik veel eerder begonnen met vrijwilligerswerk. Ik vind het namelijk heel fijn! Ik heb heel leuke banen gehad, maar hier merk ik dat ik altijd opgeladen weer naar huis ga. Ik heb nooit tegenzin om te gaan. De combinatie van het contact met mensen en zorgen dat de informatie van Odensehuis online komt, vind ik heel fijn.’
Ineke: ‘Ik denk dat vrijwilligers, waar dan ook, altijd gemotiveerde mensen zijn. Het moet niet, maar je doet het omdat je echt wilt en kan. Dat maakt dat ik plezier heb in mijn werk. Vaak denken mensen dat vrijwilligerswerk een heel vaste “job” is en dat schrikt mensen soms af. Maar er zijn ook veel incidentele activiteiten waar je je als vrijwilliger voor kan inzetten. Probeer dat eens!’
Interview en foto’s door: VC Utrecht/ Leonie Bello
